ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ. ΑΛΛΟ «Η ΝΕΑ ΙΔΕΑ» ΚΑΙ ΑΛΛΟ «Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΙΔΕΑΣ».

Ένα νέο κεφάλαιο της δεύτερης έκδοσης του βιβλίου “Απ΄το Like στο Buy“ (μπορεί να το βρει κανείς στο http://troposbooks.com/from_like_to_buy/)

—————————————————

Όπως εξηγεί ο Δρ Φιλιππόπουλος (που ταυτιζόμαστε μαζί του) δίνουμε μεγάλη έμφαση και δημοσιότητα στην νέα Ιδέα.

Αυτό που μετρά περισσότερο είναι η ομάδα, η εκτέλεση της ιδέας και οι συνθήκες της αγοράς.

Στην πράξη συνήθως ο ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ΔΕΝ είναι αυτός που κέρδισε να καρπωθεί την ΑΞΙΑ της ιδέας.

Η ιδέα είναι αρκετή για την απαρχή της διαδικασίας.

Σύμφωνα με τον ορισμό του ΜΙΤ:

Η καινοτομία ισούται με την Ανακάλυψη επί την Εμπορικοποίηση.

Είναι το προϊόν των δύο δηλαδή, γιατί αν ένα από τα δύο είναι μηδέν, τότε δεν έχουμε καινοτομία, έχουμε απλά μια ανακάλυψη»

Υπάρχουν όμως, προσθέτει, δύο στοιχεία που είναι όχι μόνο απαραίτητα, αλλά αποτελούν και τον πυρήνα της καινοτομίας. «Αυτά περιγράφονται με τους τεχνικούς όρους

• “οικειοποιησιμότητα” (appropriability)

• και “συμπληρωματικοί πόροι” (complimentary assets).

Η οικειοποιησιμότητα αφορά τον έλεγχο της γνώσης που παράγεται από την καινοτομία, με πατέντες, copyright, νομοθεσία κ.α.

Οι συμπληρωματικοί πόροι αφορούν τον έλεγχο των πόρων που είναι απαραίτητοι για την αξιοποίηση της καινοτομίας και τη μετάφραση της σε εμπορικά αποτελέσματα (know-how, brand, κανάλια διανομής, σχέσεις με πελάτες, παραγωγική ικανότητα, expertise, κ.α.).

Προσοχή: «Αν κάποιος δεν τα διαθέτει, τότε δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιχειρήσει να καινοτομήσει»

“MUST HAVE”, υπηρεσίες να προσφέρεις.

«Υπάρχουν τριών ειδών προϊόντα: αυτά που θα χαρακτηρίζαμε ως:

– “τα παυσίπονα”, δηλαδή τα προϊόντα “must-have”, όσα οι άνθρωποι θεωρούν απαραίτητα.

Μετά υπάρχουν αυτά που θα χαρακτηρίζαμε

– ως “βιταμίνες”, δηλαδή τα “nice to have”, που καλό είναι να τα έχεις

και τέλος έχουμε αυτά που θα χαρακτηρίζαμε

– “καραμέλες”, όσα δηλαδή δεν είναι απαραίτητα.

Η κατηγορία «must-have» είναι αυτή στην οποία πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή.